اهمیت طول لوله سلاح

اهمیت طول لوله سلاح

اهمیت طول لوله سلاح

زمانی طول استاندارد لوله‌‌ی تفنگ‌ها شانزده اینچ و حتی کوتاه‌تر بود. پس از آن نوزده اینچی‌ها تقریباً لوله‌های استاندارد شدند و تقریباً در یک دهه‌ی اخیر بسته به تولیدکننده و مقصود استفاده از تفنگ، این اندازه بین شانزده تا بیست اینج متغیر بوده است.

لوله‌ی کوتاه‌تر لزوماً دلالت بر دقت بیشتر ندارد. بگذارید دلیلش را توضیح دهیم. این تصور که در واقع افسانه‌ای بیش نیست، ریشه در تفنگ‌هایی –بادی یا گرم- دارد که در رقابت‌های تیراندازی از آنها استفاده می‌شد. آنجا که خواستِ تیرانداز در حقیقت این بود که پس از فشردن ماشه، گلوله در کم‌ترین زمان ممکن لوله را ترک کند. بله… برای حصول این نتیجه، لوله‌ی کوتاه‌تر بدلیل lock time سریع‌تر (زمان طی شده بین فشردن ماشه تا پرتاب گلوله یا ساچمه) بسیار مطلوب بوده و هست. اما دلیلی که در پسِ این امر وجود دارد این است که تیرانداز در حالت ایستاده و یا هر حالت دیگری که باشد – از جمله موقعیت زانوزده، نشسته، سه وشعیت و غیره- پس از فشردن ماشه به صورت طبیعی با تکان‌هایی مواجه می‌شود. بهترین سناریو این است که گلوله به محض فشرده شدن ماشه توسط تیرانداز از لوله خارج شود. اما این ممکن نیست مگر این که به جای گلوله از پرتوی لیزر استفاده کنید.

در تمام طول راه تا خروج گلوله از لوله، تکان‌های بدن دخیل است، اثرات یک لوله‌ی کوتاه‌تر، بدتر از بی‌دقتی ناشی از تکان‌های بدن نیست و این افسانه است که لوله‌ی کوتاه‌تر دقت بیشتری از لوله‌ی بلندتر دارد.

در بنچ رست نَه لوله‌ی کوتاه‌تر و نه زمان خروج سریع، تاثیر قابل توجهی بر دقتِ شلیک ندارند. یک لوله‌ی بیست‌و‌چهار یا بیست‌وپنج اینچیِ با ابعاد خانِ مناسب به همان اندازه دقیق خواهد بود که یک لوله‌ی هجده اینچی با همان مشخصات دقیق است .

برای اثبات این گفته کافیست این حقیقت را بدانیم که همه‌ی تفنگ‌های «ISSF» سطح بالا از لوله‌های شانزده اینچی استاندارد و lock time بسیار سریع استفاده می‌کنند. شما در حال تیراندازیِ ایستاده در «ISSF» ده متری در المپیک هستید. ذهن و انگشت شما خال را می‌زند اما تکان‌های پس از آن، بسته به این که چقدر تکان بخورید و گلوله چقدر داخل لوله بماند، اصابت را به حلقه‌ی نهم یا بدتر از آن منتقل می‌کند.

در قیاس، برخی از شرکت‌کنندگان در تیراندازیِ بنچ رست در سطوح بالا از لوله‌های هجده نوزده تا بیست‌وچهار اینچی استفاده می‌کنند و دیده شده که از بیست‌وشش اینچ هم استفاده و به شکل فوق‌العاده‌ خوبی با آن تیراندازی می‌کنند. یک لوله‌ی خیلی بلند عملکرد ضعیفی دارد اما این موضوعِ بحثِ ما نیست. برخی از تیراندازها برای تنفگ‌های بنچ رست از چخماق‌های خیلی سنگین استفاده می‌کنند که این طبعاً در قیاس با چخماق‌های سبک‌تر به معنای زمان انفجار کندتر و ارتعاشات فرکانسی متفاوت است. اما این تیراندازها معمولاً با زمانبندی ولو تفنگ بازی می‌کرده‌اند که مربوط می‌شود به مدت زمانی که دریچه باز می‌ماند و نیز شدت جریان هوا – با توجه به اندازه‌ی دهانه‌ی لوله- . بعضی از تیراندازها با علم کامل به اینکه دارند چه کاری انجام می‌هند این کار را می‌کنند و بعضی دیگر از طریق آزمون و خطا آن را کشف کرده و به نکات خوبی دست پیدا می‌کنند.

تولیدکنندگان، لوله‌های شازده اینچی یا حتی کوتاه‌تر را آزمایش کرده‌اند مهم‌تر از همه اینکه آنها مشکلات مربوط به تعداد شلیک  لوله‌ی کوتاه را با استفاده از سیلندرهای دارای حجم و فشار بالای هوا حل کرده‌اند و نیز از طریق تنظیم فشارِ باد و ضربه‌ی چکش و … محصول این تلاش‌ها کاهش نواسانات در یک لوله‌‌ی بلندتر است در مقابل ارتعاشات فرکانسی بالاتر که در لوله‌ی کوتاه‌تر بدلیل استفاده از رگولاتور با فشارِ بارِ بالاتر و چکشی با ضربه‌ی محکم‌تر، طبیعیست و افزایش می‌یابد. تحقیقات بسیاری در زمینه‌ی نوسانات و کنترل نواسانات در آزمایشگاه انجام شده و این موارد تجربه شده.

یا این وجود، این یک حقیقت است که در صورتی که جِرم بالاتر باشد، یک لوله‌ی کوتاه‌تر در قیاس با یک لوله‌ی بلندتر مُستَعدِ دقت بیشتریست. اگر یک لوله‌ی بیست‌وچهار اینچی را که سه پوند وزن دارد در برابر یک لوله‌ی هجده اینچی که هشت پوند وزن دارد قرار دهید و بقیه‌ی متغیرها را یکسان نگه دارید، به احتمال زیاد لوله‌ی کوتاه‌تر از دقت بیشتری برخوردار خواهد بود. باز هم می‌گویم. جرم، جرم، جرم برای دقت، بهترین یار و یاور است .

در لحظه‌ای که گلوله شروع به حرکت در لوله به سمت بیرون می‌کند، لوله بیشترین مقدار نوسان را دارد. سپس هنگامی که از فشار داخل لوله کاسته می‌شود و زمانی می‌گذرد، این نوسانات تثبیت گشته و به آرامش می‌گرایند. جرم طبیعیِ بیشتر در لوله‌ی بلندتر و در مقابلِ آن، لوله‌ی کوتاه‌تر با همان نوع کانتور، نوسانات آسیبیِ کمتری تولید می‌کند. لوله‌ی بلندتر به این معناست که زمان بیشتری طول می‌کشد تا گلوله از لوله خارج شود… جرم برای نوساناتِ کمتر، و زمان بیشتر برای به ثبات رسیدن نوسانات ، هر دو به معنای دقت بیشتر هستند.

مسئله‌ی دیگر… لوله‌ی کوتاه‌تر فشار بیشتری را به گلوله‌ی در حال خروج از لوله وارد می‌کند. این گاز پس از خروج از لوله‌ سرعت بسیار بیشتری خواهد داشت زیرا فشار هوا در لوله‌ی کوتاه‌تر، در قیاس با لوله‌ی بلندتر برای حفظ همان سرعت باید بیشتر باشد. و هرچه فشار مذکور بر پرتابه بیشتر باشد، امکان بی دقتی بیشتری وجود خواهد داشت. این تأثیر، یک عامل افزایشیست که نسبت مستقیمی دارد با کیفیت یا عدم کیفیت گلوله‌های شما – یا ساچمه‌های شما-  . ساچمه‌های معیوب یا نامرغوب به هنگام شلیک با سرعت یکسان، در لوله‌های کوتاه‌تر نسبت به لوله‌های بلندتر موجب بی‌دقتی بیشتری می‌شوند.
این یک حقیقت است و نه یک حکم، و در این مورد بخصوص جرم نمی‌تواند کمکی بکند. لوله‌ی کوتاه‌تر هشت پوندی ، از لوله‌ی بیست‌وچهار اینچی سه پوندی ، بهتر شلیک نخواهد کرد.

یک مفهوم کلیدی کلی: به هنگام استفاده از لوله‌ی کوتاه‌تر، شما همواره وضعی نامطلوب خواهید داشت. مگر اینکه اطمینان داشته باشید که مُهِمّاتی اساساً عالی دارید این فارغ از مبحث توئیست ریت است و تنها قیاس طول لوله در شرایط یکسان مد نظر است .

هر چیزی نکات منفی و مثبتی دارد. بر مبنای مقصود استفاده از تفنگتان، تصمیم بگیرید. اگر نیاز به شلیک‌های بیشتری با هر بار پر کردن دارید -با در نظر گرفتن حجم یکسان سیلندر هوا و فشار- بنابراین لوله‌ی بلندتری تهیه کنید و تنضیمات داخلیِ رگولاتور خود را روی فشارِ بارِ کمتری بگذارید و وزن و ضربه‌ی چکش را تنظیم کنید. اگر نیاز به یک تفنگ کوچک دارید، از یک لوله‌ی کوتاه‌تر استفاده کنید اما آگاه باشید که برای داشتن همان سرعت، نیاز خواهید داشت به یک چکش سنگین‌تر، یک فنر قوی‌تر و شاید فشارِ بارِ بیشتر.

و مسلماً حجم یا هوای بیشتر در سرعتِ بیشتر به معنای نوسانات بیشتر است که نوسانات بیشتر هم مُخرب‌ترین تاثیر را بر دقت دارد.

 

منبع:
https://benchrest.com/forum.php