کالیبر ۴.۵ برای لانگ رنج تفنگ بادی مناسب است ؟
ساچمه‌های دورزن کالیبر ۰.۱۷۷ تفنگ بادی
انتشار ۸ نوامبر ۲۰۲۱
به تازگی، گرایش به تیراندازی در مسافت‌های بیشتر در حوزه‌ی تفنگ‌های بادی بسیار بیشتر شده است. در حالی که زمانی مسافت‌های ۵۰ یاردی برای بیشتر تیراندازان مسافت زیادی به شمار می‌آمد، امروزه طرفداران تفنگ‌های بادی تفنگ‌هایی می‌خواهند که همیشه هدف‌های ۱۰۰ یاردی و بیشتر را بزند. این هدف عموماً با انتخاب کالیبرهای بزرگتر یا گلوله‌های سنگین‌تر به دست می‌آید ولی آیا یک کالیبر ۰.۱۷۷ موجود در بازار نیز قادر به این کار است یا خیر؟
شرایط باید بی‌نقص باشند!
گلوله‌های سنگین‌تر و بزرگتر برای تفنگ‌های بادی دورزن مناسب‌ترند زیرا نسبت به گلوله‌های سبک‌تر و کوچک‌تر، آسیب بیشتری به عوامل محیطی وارد می‌کنند. یک گلوله‌ی ۳۴ گرینی که با سرعت ۹۰۰ فیت بر ثانیه حرکت می‌کند، نسبت به گلوله‌ای ۱۰ گرینی با همان سرعت، انرژی و خط سیر خود را بهتر حفظ می‌کند. این فقط قوانین ساده‌ی فیزیک است. بنابراین اگر می‌خواهید هدف‌های ۱۰۰ یاردی را با کالیبر ۰.۱۷۷ امتحان کنید، از این که روز مناسبی را برای این کار انتخاب کرده‌اید، اطمینان حاصل کنید. حتی یک نسیم جزئی نیز می‌تواند شما را از هدف دور کند.
شرایط برای تیراندازی امروز در ابتدا کاملاً بی‌نقص بود ولی متأسفانه در پایان کار باد شروع به وزیدن کرد، بنابراین نتایج به دست‌آمده به شکلی که می‌خواستیم خوب نیستند.
تجهیزات
تفنگی که امروز با آن تیراندازی می‌کنیم، ایر آرمز S510XS بی‌صدای کارابین با کالیبر ۰.۱۷۷ است. S510XS که به خوبی رگوله شده باشد، تفنگ بادی منحصر به فردی با طراحی شناخته‌شده است. این تفنگ یکی از بهترین رگولاتورهای موجود را دارد و در ۱۰ شات پشت سر هم فقط یک یا دو فیت بر ثانیه تفاوت مشاهده می‌شود. قابلیت‌های آن شامل لوله و ماشه‌ی مطابق با هم، خشاب ۱۰ تیر، چخماق با اهرم از بغل بسیار نرم، صداخفه‌کن یکپارچه و ۵ حالت تنظیم قدرت هستند.
روی این تفنگ سایدویندر هاوک ۴-۱۵×۵۰ FFP جدید را نصب کرده‌ایم. به محض اینکه به یکی از این دوربین‌های سایدویندر هاوک نگاه کنید، مطمئناً شما هم یکی می‌خواهید.
برای گلوله‌های آزمایشی امروز از ساچمه‌های ایر آرمز ۸.۴ گرینی و JSB ۱۰.۳۴ گرینی و ناک‌اوت JSB ۱۰.۰۳ گرینی استفاده کرده‌ایم. سرعت متوسط هر کدام به این ترتیب است. ساچمه‌ی ۸.۴ با سرعت متوسط ۱۰۶۵ فیت بر ثانیه، ۱۰.۳۴ با سرعت متوسط ۱۰۰۵ فیت بر ثانیه و ۱۰.۰۳ با سرعت متوسط ۹۸۰ فیت بر ثانیه. در نتیجه محدوده‌ی انرژی بین ۲۱ تا ۲۳ فوت-پوند بود.
حالا که تجهیزاتمان آماده هستند، وسایل را روی استند رست کالدول می‌چینیم و کار را آغاز می‌کنیم.
چطور تیراندازی کردیم؟
همه‌ی تست‌ها را به این صورت انجام دادیم. ابتدا چند گروه تیراندازی را انجام دادیم تا شدت باد و میزان انسجام الگوی تیرها را مشاهده کنیم. در آخر، تست گروه‌بندی نهایی را با ۵ شات انجام دادیم.
اولین گروه را با ساچمه‌های ایر آرمز ۸.۴ گرینی تیراندازی کردیم. این ساچمه‌ها با اینکه سرعت خیلی بالایی دارند، بسیار هم سبک هستند. با شدت‌یافتن نسیم مشاهده کردیم که پس از مسافت ۵۰ یاردی، حفظ دقت تیراندازی با این ساچمه‌ها دشوار است. با این که تفنگ ما برای ۵۰ یارد صفر شده بود، متوجه شدیم که ساچمه‌ی ۸.۴ گرینی برای برخورد به هدف به یک نقطه‌ی نگهدارنده‌ی ۱ ۳.۴ میلی‌متری نیاز دارد. واریانس‌های از چپ به راستی دریافت کردیم و دیدیم که در صورت تلاش برای دنبال‌کردن نقطه‌ی توجه، به جای ثابت نگه‌داشتن و دیدن نتیجه، گروه‌های ضعیف‌تری به دست می‌دهد. نتیجه‌ی نهایی گروه مرکز به مرکز ۲.۳۳ اینچی بود. تغییراتی وجود داشت ولی این نتیجه‌ی مناسبی از مشاهدات ماست.
ساچمه‌ی بعدی JSB ۱۰.۳۴ گرینی بود و نتیجه ناامیدکننده نبود. با اینکه باد می‌وزید، بلافاصله متوجه شدیم که انسجام گروه‌بندی‌ها بیشترند. همان فرآیند «دریافت» میزان تأثیر باد بر حرکت گلوله‌ها و گروه ۵ شاتی را تکرار کردیم. نکته‌ی جانبی این که نگدارنده‌ی گلوله‌ها ۱۰.۳۴ و ۸.۴ گرینی یکسان بودند. واریانس چپ به راست نیز به همین شکل بود. دقیقاً نمی‌دانیم که عامل این اتفاق ساچمه‌ها بودند یا سایدویندر هاوک، ولی خوشحال شدیم که مجبور نبودیم محدوده را برای هر آزمایش دوباره صفر کنیم.
به نتیجه‌ی نهایی مورد انتظار خود که گروه نهایی ۱.۹۹ اینچی مرکز به مرکز بود، رسیدیم. با اینکه گروه‌های ساب-موا (محدوده‌ی ۱ اینچی در ۱۰۰ یاردی) دست‌نیافتنی هستند، دیدن محدوده‌ی زیر ۲ اینچی در ۱۰۰ یارد با تفنگ بادی اصلاح‌نشده‌ی موجود در بازار قطعاً هیجان‌انگیز است.
حالا نوبت ساچمه‌ی ناک‌اوت است.
تازه داریم با نحوه‌ی عملکرد ساچمه‌ها در تفنگ‌های بادی «معمولی» آشنا می‌شویم. به طور رایج، تفنگ‌های بادی لوله‌ی «چوکد» (جمع‌شده) دارند که به پایدارشدن ساچمه به هنگام ترک سرلوله کمک می‌کند. ساچمه‌ها به دلیل برخورد بیشتر با دیواره‌ی سخت لوله، معمولاً نتیجه‌ی بدتری در لوله‌های چوکد می‌دهند. JSB و دیگر سازنده‌های معروف ساچمه در تلاشند تا این مشکل را برطرف کنند و این یکی از اولین فرصت‌هاییست که ما توانستیم این ساچمه‌ها را امتحان کنیم.
شدت باد کمی بیشتر شده بود و باد موافق حدوداً ۳۰ درجه از راست به چپ می‌وزید. تأثیر آن بر ساچمه‌ی ما به چه شکل بود؟ پس اینکه میز را برای تیراندازی بعدی آماده کردیم، متوجه شدیم مطابق با تبلیغاتشان، این فشنگ‌ها به اندازه‌ی ساچمه‌ها ریزش ندارند. با اینکه این بار داشتیم با سرعت کمتری بر حسب فیت بر ثانیه تیراندازی می‌کردیم، نقطه‌ی نگهدارنده این بار به جای ۱ ۳.۴ میلی‌متر، ۱ ۱.۴ شد.
این بهترین نتیجه‌ای بود که به دست آوردیم. گلوله‌های ناک‌اوت JSB ۱۰.۰۳ گرینی گروه نهایی پنج شاتی مرکز به مرکز تنها ۱.۹۲ اینچی را به دست آوردند. نتیجه این بود که همانطور که گفته شده بود، این فشنگ‌ها می‌توانند در برد بیشتر و همین‌طور با حفظ یکپارچگی به عناصر مورد نظر برخورد کنند.
مرحله‌ی بعد چیست؟
انجام‌دادن این تست‌ها برای این مقاله بسیار لذت‌بخش بود. ما قطعاً مایلیم تا کالیبر ۰.۱۷۷ را با تفنگ‌های بادی سفارشی‌تری امتحان کنیم. شاید در ادامه همین کار را کنیم. ولی در حال حاضر از اینکه دیدیم زدن محدوده‌های ۱۰۰ یاردی، بر خلاف انتظار بیشتر تیراندازان، با کالیبرهای بیشتری قابل انجام است.
اگر دوست دارید تیراندازی دوربرد انجام دهید و می‌خواهید همه‌ی تجهیزات مناسب را جمع کنید، کافیست با ما تماس بگیرید. بسیار خوشحال خواهیم شد تا به شما کمک کنیم وسایل مورد نیاز خود را تهیه کنید.
اشتراک گذاری
