تیراندازی با یک چشم یا دو چشم باز؟

مؤلفه‌های زیادی در هنگام تیراندازی نقش ایفا می‌کنند. یکی از مهم‌ترین جنبه‌های حائز توجه، میدان دید شما است. همان‌طور که بسیاری می‌دانند، ابزار مورد استفاده فرد بسیار مهم است، اما از آن مهم‌تر چگونگی دیدن هدف توسط تیرانداز است که می‌تواند دقت تیراندازی را به طور چشمگیری تحت تأثیر قرار دهد. اینکه شما با یک چشم شلیک می‌کنید یا با دو چشم اهمیت بسیاری بسته به موفقیت شما دارد.

تشریح مسئله

مانند هر حوزه دیگری، کلید هر مهارتی در یافتن روشی برای انجام راحت و موفقیت‌آمیز آن کار نهفته است. بسته به اینکه به عنوان یک تیرانداز به سمت چه چیزی هدف گرفته‌اید، یک یا دو چشم باز می‌توانند کارامدی داشته باشد ، زیرا هر دو حالت می توانند برای هر تیراندازی به طور اختصاصی کاربرد داشته باشند.

هنگامی که در حال نشانه‌روی به سمت هدف خود هستید، ترجیح می‌دهید میدان دیدتان واضح و شفاف باشد. اطلاعات از چشم به مغز شما فرستاده می‌شوند، جایی که اطلاعات بصری پردازش می‌شوند، بنابراین شما می‌توانید با دقت هدف خود را پیدا کرده و به آنچه که می‌بینید واکنش نشان دهید. هنگامی که فردی در ابتدا در حال یادگیری تیراندازی است، استفاده از یک چشم باز متداول‌تر است، زیرا این چیزی است که آموزش داده شده و در مورد آن تبلیغ می‌شود.

هنگامی که در حال شلیک هستید، معمولا یک چشم غالب وجود دارد که می‌تواند دقت بالایی را در حالت یک چشم باز ایجاد کند، در حالی که چشم همراه ممکن است مشکلاتی ایجاد کند و یا دید شما را مختل کند. با این حال، در حالت دو چشم باز، اندازه یکسانی از اطلاعات به مغز ارسال می‌شود که می‌تواند راهنمای خوبی برای واکنش‌های مناسب تیرانداز باشد.

هر دو حالت مزیت‌های خاص خود را دارند، اما قبل از یادگیری مهارت‌های تیراندازی، دانستن اطلاعاتی در این زمینه که بتواند راحتی شما را در هنگام تیراندازی فراهم کند ضروری است.

تیراندازی با یک چشم باز

تیراندازی با یک چشم باز هنگام نشانه‌روی یکی از معمول‌ترین و محبوب‌ترین روش‌های مورد استفاده شکارچیان است، به ویژه در ابتدا وقتی که در حال یادگیری تیراندازی هستند. در برخی موقعیت‌های خاص، تیراندازی با یک چشم بسیار راحت‌تر و کاربردی‌تر از حالت دو چشم باز است. مثلا وقتی یک تفنگ باید در راستای شانه راست یا چپ قرار گیرد.  و در این حالت گرفتن اسلحه، هدف‌گیری و تیراندازی در درجه اول به طرف خاصی از بدن وابسته است. 

گاهی اوقات هنگامی که در وضعیت تیراندازی قرار گرفته‌اید، چشم همراه (غیر غالب) به هم‌راستا شدن تصویر بصری کمک نمی‌کند. وقتی این اتفاق می‌افتد، تیراندازی با یک چشم بسیار سودمند‌تر از تیراندازی با دو چشم است. گاهی چشم غالب با نام چشم اصلی هم شناخته می‌شود. فرصت‌ها و موقعیت‌های موفقیت‌آمیز بسیاری برای تیراندازی با یک چشم وجود دارد، با این حال، بیشتر تیراندازان روش تیراندازی با دو چشم را ترجیح می‌دهند. بسته به تیرانداز، وضعیت او، نوع دوربین و همچنین سطح راحتی، تک چشم نیز می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد.

تیراندازی با دو چشم باز

در بسیاری موارد، تیراندازی با دو چشم باز در هنگام نشانه‌گیری ترجیح داده می‌شود. وقتی شما از دو چشم استفاده می‌کنید، به تصویر بصری دقیقی که به درستی به هر دو سمت مغز فرستاده می شود دست پیدا می‌کنید. در صورتی که هر دو سمت مغز تصویر را ببینند، محاسبات درستی در مغز انجام می‌شود و به تیرانداز این امکان را می‌دهد که به سرعت واکنش نشان داده و هدف و درصد موفقیت را بهتر محاسبه کند.

بزرگترین تفاوت در هنگام انتخاب یک چشم باز یا دو چشم باز در هنگام تیراندازی در خود اندام بینایی نهفته است. حالت دو چشم باز در هنگام تیراندازی کاربردی‌تر است و دقت در وضعیتی پایدار قرار دارد. وضعیت نورپردازی نیز بر عملکرد چشم‌ها اثر می‌گذارد، سلول‌های مخروطی و استوانه‌ای درون چشم تنها تصویر را جذب نمی‌کنند، بلکه نور میدان دید نیز در آن‌ها نمایان می‌شود.

به همین دلایل و از منظر آن چیزی که چشم‌ها، به عنوان اندام‌های بینایی، برای عملکرد موفقیت‌آمیز نیاز دارند، استفاده از دو چشم جزئیات توصیفی بیشتری از نظر رنگ، سرعت، ابعاد هدف  و تعادل و توازن موقعیت یا پوزیشن تیراندازی در اختیار تیرانداز قرار می‌دهد. به عبارت دیگر، حالت دو چشم باز می‌تواند بهره‌وری مهارت‌های تیراندازی را افزایش داده و موفقیت را به ارمغان بیاورد.

تیراندازی بنچ رست و فیلدتارگت با توجه به اهمیت تمرکز و دید و نیازمندی به سرعت تصمیم گیری بسیار به روش دو چشم باز متکی بوده و تمرین برای ایجاد راحتی و عادت در این وضعیت می تواند مرحله ای از موفقیت را برای تیرانداز به ارمغان آورد .

با این حال، آنچه واقعا مهم است راحتی، سهولت و اعتماد به تیراندازی است، زیرا هر دو حالت نشانه‌روی می‌توانند موفقت‌آمیز باشند.

موقعیت‌هایی برای یک یا دو چشم باز

موقعیت‌های خاصی وجود دارد که در آنها از یک چشم باز یا دو چشم باز استفاده می‌شود. برای یادگیری مهارت‌های تیراندازی می‌توان و باید از حالت یک چشم باز استفاده کرد. در هنگام یادگیری تیراندازی استفاده از حالت یک چشم باز ممکن است راحت‌تر باشد، زیرا با هدف‌گیری هنوز ناآشنا هستید. از آن مهم‌تر، این روش هنگامی که شخص می‌خواهد برد تیراندازی‌های خود را افزایش دهد و اصطلاحا تیراندازی لانگ رج انجام دهد نیز مفید است.

حالت یک چشم باز برای موقعیت‌هایی مناسب است که دقت، هدف نهایی تیراندازی نیست. بستن یک چشم و باز نگه داشتن چشم دیگر در ابتدا راحت است، اما با گذر زمان باعث اعمال تنش بر روی چشم‌ها شده و دقت را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

موقعیت‌های بسیاری نیز وجود دارند که به طور ویژه برای تاکتیک دو چشم بار مفید هستند. هر نوع تیراندازی که شامل مکانیزم‌های دفاعی باشد باید در حالت دو چشم باز انجام شود، زیرا شما نیاز به دقت فراوان دارید.
گاهی این مکانیزم دفاعی برای حفظ جان شما در و گاهی برای پیشگیری از عوامل محیطی مانند باد است .

بسیار مهم است که تیراندازی با دو چشم باز را به عنوان یک عادت طبیعی یاد بگیرید؛این کار باعث می‌شود که راحت‌تر با موقعیت‌های حقیقی روبرو شوید و تدافعی تر باشید و در موقعیت‌هایی که شما به دنبال دستیابی به نهایت دقت  تیراندازی‌ هستید به کمک شما خواهد آمد.

شما همچنین باید این موضوع را نیز مد نظر قرار دهید که لوازم شما برای کدام حالت یک یا دو چشم باز مناسب‌تر است. همه انواع وسایل نشانه‌روی برای هدف‌گیری با دو چشم باز مناسب نیستند. حتی باید به این موضوع نیز توجه کنید که آیا دوربین شما قابلیت فاصله زیاد چشم با عدسی چشمی را دارد یا نه.

بسته به اینکه مهارت تیراندازی خود را برای چه کاری می خواهید، حالت یک چشم باز یا دو چشم باز می‌توانند موفقیت‌آمیز باشند. با این حال، به عنوان یک تیرانداز، بسیار مهم است که تصمیم بگیرید که کدام حالت برای راحتی، اطمینان و سبک شما مناسب‌تر است.