تاثیر نسیم در تیراندازی با تفنگ بادی

نسیم این کار را می کند

جیم تیلور توجهش  را به پیدا کردن راهی برای یافتن اینکه کدام ساچمه‌ها بهترین عملکرد را در باد دارند، منعطف می‌کند.

در دورانی که شکارچی تفنگ بادی بودم، هرگز به اینکه در شرایط بادی به چیزی شلیک کنم، فکر نکردم چراکه مهم نیست چقدر در تعیین سرعت باد و هدف گرفتن برای شلیک دوباره ماهر باشید، تیراندازی در باد نوعی قمار است. باد می‌تواند در مدت‌زمان مختصری بین اینکه شما تصمیم به شلیک می‌گیرید که ماشه را بچکانید تا برخورد ساچمه به هدف هم ازنظر جهت و هم ازنظر شدت تغییر کند. اگرچه دو گروه از تیراندازان هستند که اغلب در شرایطی بادی که برای شکار بیش‌ازحد سبک و فرّار هستند، تیراندازی می‌کنند و آن‌ها تیراندازان فیلدتارگت (FT) و هانترفیلدتارگت (HFT) هستند. دو تفاوت اصلی بین FT و HFT در یک طرف و شکار در طرف دیگر وجود دارد؛ اولین و مهم‌ترین این است که اهداف استفاده‌شده در FT و HFT غیر متحرک هستند، درحالی‌که از دست دادن یک موجود زنده به معنای زخمی شدن است. چیزی که باید هر شکارچی تفنگ بادی به هر قیمتی شده از آن دوری کند.  دومین تفاوت بین شکار و تیراندازی به هدف ورزشی اندازه منطقه کیلزون است. بیشتر حفره های کیلزون هدف های فیلد تارگت و هانترفیلدتارگت از مناطق حساس که در شکار باید هدف قرار گیرند است بزرگ‌تر هستند.

به دلیل اینکه آن‌ها در باد شدید تیراندازی می‌کنند، حساسیت ساچمه به رانش باد برای تیراندازان اوت دور اهمیت بسیار بالایی دارد و اگرچه تیراندازان نباید در باد شدید تیراندازی کنند اما حساسیت یک ساچمه به رانش باد سبک نیز به همین اندازه مهم است. در هر دو مورد سؤال بزرگ این است که کدام ساچمه‌ها را برای تیراندازی در باد انتخاب کنیم؟

برخی گمان می کنند که ساچمه های ۷.۸gn  تاثیر کمتری از باد می گیرند ، برخی دیگر می‌گویند ساچمه‌های ۸.۴gn . ممکن است هردوی آن ها درست بگویند، ممکن است هر دو اشتباه کنند.

چرا ساچمه‌ها منحرف می‌شوند؟ (دریفت باد)

من اخیراً درباره این موضوع نوشته‌ام، اما ارزش تکرار اصل اولیه برای کسانی که آن مقاله را ازدست‌داده‌اند، دارد اولین چیز این است که بپذیریم باد خودش ساچمه‌ها را هل نمی‌دهد، که این سؤال مطرح می‌شود که پس چه چیزی ساچمه‌ها را تکان می‌دهد؟ و پاسخ این است که ساچمه‌ها هل داده نمی‌شوند، بلکه به‌وسیله دنباله خودشان منحرف می‌شوند. در پرواز در هوای آرام ساچمه با یک باد در پیش روی با سرعت صدها فوت در ثانیه مواجه است، اما زمانی که یک باد دوطرفه در جریان است ساچمه برای جدا کردن خودش از باد دوطرفه کمی به سمتی که کمترین مقاومت را دارد می‌چرخد، که به معنای آن است که دیگر با جهت مستقیم روبرو نیست.

باید اشاره شود که به دلیل اینکه باد ساچمه را فوت نمی‌کند، ساچمه‌های سبک‌تر یا  بزرگ‌تر لزوماً به جریان باد حساسیت بیشتری ندارند، اگرچه باور بسیاری از افراد عکس این مسئله است. چیزی که بیشتر افسانه‌های طولانی در ورزش طبق آن هستند.

دانستن اینکه ساچمه در یک باد دوطرفه به‌وسیله نیروی درگی که می‌سازد، به سمت پایین کشیده می‌شود به ما می‌گوید که Drag ساچمه یک فاکتور اساسی در تعیین میزان حساسیت یا مقاومت ساچمه به سمت رانش باد است. فاکتور دیگری که بر حساسیت به باد اثر می‌گذارد زمانی است که ساچمه دنباله خودش را می‌سازد که به دنباله آن و سرعت لوله تفنگ بستگی دارد.

در فیزیک و در محاسبات آیرودینامیکی این نیرو را با نماد D نشان می‌دهند. برای محاسبه نیروی درگ وارد بر جسمی که در سیالی در حال حرکت است، می‌توان از فرمول زیر استفاده کرد.

 این اسپیکر کوچک را نزدیک دهانه لوله تفنگ میگذارم تا خروج ساچمه را ثبت کند

ضریب بالستیک

جداولی که برای درگ ساچمه به‌طور گسترده منتشرشده ضرایب بالیستیک (BC)  هستند، پس در نگاه اول، پیدا کردن ساچمه با کمترین حساسیت به باد ساده است. BC ساچمه را پیدا کنید و سرعت دهانه تفنگ را اندازه بگیرید. در تئوری ساچمه با مجموع سریع‌ترین سرعت دهانه ساچمه و کمترین درگ کمترین حساسیت را به باد خواهد داشت. متأسفانه، دو عیب بسیار بزرگ در این روش هستند، اول ما نمی‌دانیم که بسیاری از BC های منتشرشده چقدر دقیق هستند، اینکه آن‌ها بر اساس داده‌های به‌دست‌آمده از طریق شرایط سخت آزمایشگاهی هستند یا به دست مردی در یک کلبه با دو کرونوسکوپ و دوم، عیب بزرگ‌تر، اینکه BC یک ساچمه آن‌طور که من سال‌ها پیش کشف کردم به تفنگ و لوله ای که از آن شلیک می‌شود، بستگی دارد.

مایک رایت یک فرمول برای محاسبه حساسیت ساچمه به رانش باد ( فاکتور حساسیت به باد یا WSF) طراحی کرد که وزن ساچمه برحسب  گرین تقسیم بر BC  بود. 

به دلیل اینکه مایک به‌جای فیزیک برای این محاسبات WSF  از ریاضی استفاده کرده بود، فاکتور نیاز به آزمایش واقعی داشت و من مسئول انجام آن بودم.

دریفت باد

WSF یک عدد دو یا سه رقمی است  و هرچه عدد  بالاتر برود حساسیت بیشتر است. یعنی  ‌یک ساچمه با WSF 200 دو برابر یک ساچمه با WSF 100 دریفت خواهد داشت. این عالی به نظر می‌رسید، تنها مشکل آن بود که زمانی که من آن را امتحان کردم  WSF کار نکرد و من شک داشتم که علت آن این باشد که من داشتم از ضرایب منتشرشده برای ساچمه استفاده می‌کردم، پس تصمیم گرفتم BC را خودم پیدا کنم.

سیگنال از اسپیکر دهانه لوله تفنگ زیر ۲mv  ( میلی ولت) است، اما یک سیگنال قطعی و واضح است

من از دو کرونوسکوپ با برد‌های مختلف استفاده کردم و فهمیدم که وضعیت در هر لوله بسته به تنفگی که از آن استفاده می‌کردم متفاوت بود. سالهای بسیار بعدازآن من متوجه شدم که فرمولی که برای محاسبه BC استفاده می‌کردم غلط بود اما اهمیتی نداشت چراکه اندازه‌ها برای اهداف مقایسه‌ای کارکرد داشت.

 این بشقاب هدف و اسپیکری است که من در برد استفاده کردم. این یک سیگنال قطعی و قوی تولید میکند تا برخورد ساچمه را نشان دهد

درس مهم این بخش این است که دریفت باد نه‌تنها به ساچمه بلکه به تفنگ نیز بستگی دارد.

آزمایش

حساسیت ساچمه‌ها به رانش باد یکی از پرتکرارترین موضوعات گفتگو در جلسات HFT  است، که بیشتر در مورد  ساچمه‌های  ۷.۸۸gn و ۸.۴۴gn ( و گاهی ساچمه‌های ۷.۳gn) ساخت شرکت JBS ، گاهی در مورد ساچمه‌های یکسان از قالب های متفاوت یا حتی تاریخ تولید متفاوت.  برخی از افراد، ناآگاه از اینکه چیزی که برای تفنگ بقیه کار می‌کند ممکن است در تفنگ آن‌ها اثر نکند،  بر اساس توصیه‌های دیگران ساچمه خود را انتخاب می‌کنند.

برخی از افراد فکر می کنند که حساسیت به باد بین ساچمه های مختلف از قالب مختلف یا تاریخ تولید مختلف متفاوت است

اسپرینگرز هنگام جستجو برای یافتن ساچمه ای با رانش باد کمتر مشکل ویژه‌ای را مطرح کرد، که در آن‌یک تفنگ ممکن است در ,۷۷۰pfs  ۸.۴۴gn  و در ,  ۸۱۰fps  ۷.۸۸gn  را شلیک ‌کند، اما در یک تفنگ دیگری که در ۷۷۰pfs ، ۸.۴۴gn شلیک کند ممکن است در زیر ۸۰۵fps ، ۷.۸۸gn     را شلیک کند که دران صورت ساچمه۷.۸۸gn     در تفنگ دوم نسبت به رانش باد بسیار حساس‌تر خواهد بود .

برای پیچیده‌تر کردن موضوع، در برد یکسان  ممکن است یک ساچمه سنگین کندتر با  BC بهتراز  یک ساچمه سبک سریع‌تر با BC پایین جلوتر بیفتد و از آن پیشی بگیرد، که در این مورد  ساچمه سبک سریع‌تر ممکن است در آن برد تأثیر کمتری از رانش باد بگیرد و در برد بالاتر تأثیر بیشتری بگیرد.

روی هم رفته، تنها راه کشف اینکه کدام ساچمه در یک تفنگ بهترین واکنش به باد را دارد، امتحان کردن لوله در آن تفنگ، در بردهایی که شلیک محتمل‌تر است و تحت شرایط کنترل‌شده، می‌باشد.

حالت متغیر

امتحان کردن ساچمه‌ها برای حساسیت به رانش باد به‌وسیله شلیک کردن در باد بسیار سخت است، چراکه باد یک حالت متغیر دائم دارد، پس دو ساچمه که پشت سر هم شلیک می‌شوند به‌طور طبیعی تحت تأثیر بادی با توان و جهت متفاوت قرار می‌گیرند. راه‌حل ایده‌آل برای این ساخت یک تونل به طول ۵۰ یارد ( حدود۴۶  متر)  به همراه بادگیرهای کناری اطراف آن برای انجام آزمایش است، اما من فکر نمی‌کنم چنین محیطی وجود داشته باشد و احتمالاً هرگز وجود نداشته، پس اگر ما نمی‌توانیم ساچمه‌ها را در باد آزمایش کنیم، آزمایش آن‌ها در محیط بدون باد چطورِ است؟

به‌طور ایده آل، شما به محوطه‌ای سرپوشیده (ایندور) نیاز دارید که این‌قدر طولانی باشد که بتواند طولانی‌ترین برد هایی که معمولاً در آن تیراندازی می‌کنید را دربر گیرد اگرچه فرصت‌های استفاده از چنین ساختمان‌هایی معمول نیست، که در آن صورت شما باید شرایط بیرونی را در بی‌حرکت‌ترین شرایط هوایی امتحان کنید.

اصل ساده است و من به خاطر توضیح آن به بالیستیک شناس بازنشسته میلز موریس مدیونم. حساسیت نسبی ساچمه به باد به‌وسیله تفریق مدت پرواز در صورت عدم وجود درگ_اگر ساچمه در خلأ شلیک‌شده باشد_ از مدت واقعی پرواز ساچمه است و تفاوت آن‌ها “log” نامیده می‌شود. هرچه تأخیر بالاتر باشد، ساچمه به باد حساسیت بیشتری دارد. مدت پرواز بدون Drag، برد بر حسب فوت (حدود ۳۰ سانتی متر) تقسیم بر سرعت دهانه تفنگ  است.  اما شما چگونه می‌توانید مدت‌زمان سرعت واقعی را اندازه‌گیری کنید؟

دو کرونوسکوپ

همان‌طور که ساچمه‌ها به سمت هدف حرکت می‌کنند، دائماً از سرعت آن‌ها کاسته می‌شود بنابراین گذر از هر متر جلوتر، مدت بیشتری از متر قبلی طول می‌کشد که به معنای آن است که ساچمه برای مدت بیشتری در معرض باد است و وزش شدیدتری دارد. به آن دلیل مردم علاقه بیشتری به این دارند که ساچمه‌ای پیدا بکنند که در حداکثر برد شلیک آن‌ها تأثیر کمتری از رانش باد بگیرد، ۵۵ یارد (۵۰ متر) برای FT  و ۴۵ یارد (۴۲ متر) برای HFT.

این پهنه افقی برخوردهای ساچمه اثر باد در سرعت تنها ۲۵ یارد (حدود ۲۳ متر) را نشان میدهد

با قرار دادن یک کرونوسکوپ در دهانه لوله و کرونوسکوپ دومی در مسافت مورد امتحان و شلیک از روی هردو، می‌توان با جمع دو سرعت و تقسیم کردن آن‌ها بر دو، سرعت متوسط را به دست آورد. تقسیم برد برحسب فوت بر سرعت مازل در واحد fps ، مدت زمان پرواز که ساچمه در خلأ حرکت می‌کرده است را می‌دهد و زمان محاسبه‌شده پرواز در خلأ منهای پرواز واقعی است که تأخیر را به شما می‌دهد. هرچه تأخیر بالاتر باشد، رانش باد شدیدتر است

مشکل استفاده از دو کرونوسکوپ برای آزمایش رانش باد این است که به‌ندرت می‌توان دو کرونوسکوپ پیدا کرد که همیشه با هم موافق باشند. کرونوسکوپ های Skan خود من زمانی که آن‌ها را مستقیماً روبروی هم قرار می‌دهم، بین  fps4 و fps3 تفاوت دارند و این‌ها بهترین مدلی هستند که بدون خرج کردن چندین هزار پوند می‌توانید داشته باشید و برخلاف جفت‌های دیگری که استفاده کرده‌ام و تفاوت‌های بسیار بالاتری داشته‌اند، یکی ازSkan های من همیشه بالاتر از آن یکی است درحالی‌که در جفت های ارزان‌تر فهمیدن اینکه کدام کرونوسکوپ بالاتر می‌خواند، به‌نوعی شانسی است. Skan برای امتحان حساسیت به دریفت باد زمانی که نیاز دارید دهانه‌ای که می‌خواهید از آن شلیک کنید، خیلی کوچک نباشد، خوب است.

اگر می‌خواهید آزمایش دو کورنوسکوپی را انجام دهید، شاید بهتر باشد که با دو سرعت متوسط و زمان برای ده نمونه از هر نوع ساچمه کارکنید. نتیجه آزمایش تضمین سفت و سختی درباره رفتار ساچمه در باد نمی‌دهد، اما به نظر بهترین چیزی است شما  احتمالاً به دست میاورید.

یک هوای مه‌آلود تقریبا بدون باد برای آزمایش ساچمه و حساسیت رانش باد ایده‌آل است

جایگزین صدا

اگر در مسائل مربوط به الکترونیک کاملاً نادان نبودم، چیزی را که “دروازه نور” می‌نامند برای ثبت خروج ساچمه داخل لوله تفنگ  و یکی دیگر در برد تیراندازی می‌گذاشتم و از آن‌ها برای اندازه‌گیری پرواز ساچمه استفاده می‌کردم، اثر این یک کرونوسکوپی خواهد بود که هر چیزی را تا ۴۵ یارد برای آزمایش تفنگ‌ها و ساچمه‌های   HFT امتحان می‌کند.

من به یک‌راه حل ساده‌تر نیاز داشتم و تصمیم گرفتم از صدا برای ثبت خروج ساچمه از دهانه و رسیدن به هدف استفاده کنم.

وسیله یک نوسان سنج ضبط دیجیتال (DRO) است و ولتاژی از درجه زیر ۵۰۰۰۰ نمونه در ثانیه را اندازه‌گیری می‌کند. DRO به‌وسیله یک کابل یو اس بی به لپ‌تاپ من وصل می‌شود و به‌صورت وصل و پخش است، پس زمانی که نرم‌افزار نصب شود، شما آن را متصل می‌کنید و آن شروع به کار می‌کند، این مدل ابزار الکترونیکی است که من با آن کار می‌کنم!

ولتاژها دو میکروفون یا بهتر است بگویم دو بلندگوی کوچک دارند که به‌عنوان میکروفون هم کار می‌کند. یکی از آن‌ها پنج اینچ داخل لوله قرارگرفته تا از ضبط هوای ناآرامی که پیش از حرکت ساچمه از لوله خارج می‌شود را بگیرد، و دیگری در پشت بشقاب هدف نصب‌شده که هنگام برخورد ساچمه به آن ولتاژ را ضبط می‌کند.

به‌جای یک نوسان سنج ضبط دیجیتالی شما می‌توانید از یک کارت صدای داخلی که معمولاً در فرکانس ۴۴kHz (40000 نمونه در ثانیه) کار می‌کند با نرم‌افزارهای نوسان سنج استفاده کنید، برخی از این‌ها  به‌صورت رایگان قابل دانلود کردن هستند.

 آزمون و خطاهای بسیاری اتفاق افتاد تا بهترین مکان برای میکروفون جلویی پیدا شود

برای استفاده از روش دو میکروفونی، شما یک کرونوسکوپ را در داخل لوله برای ضبط سرعت ساچمه می‌گذارید، شلیک می‌کنید و از روی‌داده نوسان سنج، زمان واقعی پرواز را محاسبه می‌کنید. دوباره شما می‌توانید با تقسیم مسافت شلیک برحسب فوت بر سرعت دهانه لوله و تفریق زمان پرواز ضبط‌شده، زمان تأخیر را دریابید. ساچمه‌ای که کمترین زمان تأخیر را دارد، در برابر باد دارای بیشترین مقاومت است.

به دلیل اینکه حساسیت به رانش باد چیزی است که نه‌تنها به ساچمه بلکه به تفنگ نیز بستگی دارد من احتمالاً تلاش خواهم کرد تا یک بخش نیمه دائم درNomads HFT برپاکنم تا اعضا و بازدیدکنندگان بتوانند ساچمه‌ها و تفنگ‌هایشان را باهم آزمایش کنند و بفهمند که کدام برای آن‌ها بهتر است. من حس می‌کنم آن مجموعه بسیار محبوب خواهد بود.