مسابقات ملی ۱۹۰۷

مسابقات انجمن ملی سلاح NRA در سال ۱۹۰۷ (کمپ پری)

اولین سال حضور در کمپ پری: مسابقات ملی سال ۱۹۰۷

نوشته پرسنل انجمن ملی سلاح NRA – پنج‌شنبه، ۱۹ نوامبر ۲۰۲۰

«در سال ۱۹۰۷،مسابقات ملی که حالا بسیار گسترده‌تر شده بود، به میدان تیراندازی بسیار بزرگی در کمپ پری منتقل شد.»

جیمز دِرِین[James Drain]،سلاح و انسان،اوت ۱۹۱۱

مدتی کوتاه قبل از اینکه مسابقات ملی (که در ابتدا با عنوان تیراندازی ملی در برنامه مسابقات از آن یاد شده بود) در زمین‌های تیراندازی تازه‌تأسیس ایالات اوهایو شروع شود، این میدان به یاد ناخدا الیور هازارد پِری[Oliver Hazard Perry]،قهرمان جنگ دریاچه ایری، کمپ پری نامیده شد. (درست سال بعد هم مجلس ایالتی به‌صورت رسمی از او قدردانی کرد.)

Oliver Hazard Perry

در روز ۱۹ اوت ۱۹۰۷ و با شروع مسابقات انجمن ملی سلاح و انجمن ایالتی سلاح اوهایو، دوره‌ای تازه در تاریخ مسابقات ملی آغاز شد. در ساعت ۹:۱۰ صبح، سرجوخه اِل. بی. جَرِت[L.B. Jarrett] از ایندیانا اولین تیر این مسابقات را شلیک کرد. مسابقه جام لیچ[The Leach Cup]، با حضور ۳۲۷ شرکت‌کننده، اولین مسابقه انفرادی‌ای بود که برگزار شد. سروان جِی. سی. سِمون[J.C. Semon] از اوهایو، قهرمان سال گذشته مسابقات ویمبلدون، موفق شد قهرمان این مسابقات هم بشود. باوجوداینکه شرایط در روز اول برگزاری مسابقات عالی بود، در روز دوم و فقط در عرض چند ساعت با ۱۵ درجه کاهش دما و هوای بارانی و وزش باد، این شرایط به‌سرعت رو به وخامت گذاشت؛ همین مسئله باعث شد تا کمپ پری به‌عنوان محیطی غیرقابل‌پیش‌بینی و چالش‌برانگیز از لحاظ آب‌وهوایی شهرت پیدا کند.

خوشبختانه امون کریچفیلد[Ammon Critchfield] با دوراندیشی، تخته‌های چوبی را در سراسر این میدانِ عاری از چمن قرار داده بود تا شرکت‌کنندگان بتوانند به کمک آنها با شرایط باتلاقی زمین (حاصل باران‌های اطراف دریاچه ایری) مقابله کنند.

کمپ پری در زمان برگزاری اولین دوره مسابقات ملی از نظر ظاهری ، شرایطی ابتدایی ولی کارراه‌انداز داشت. با توجه به اینکه کریچفیلد توانسته بود در زمان کمی به وعده‌اش برای برگزاری مسابقات سال ۱۹۰۷ عمل بکند، تماشاچی‌ها از مشکلات جاده‌ها و خطوط آتش چشم‌پوشی کردند. آنها دلایل خوبی برای نادیده‌گرفتن برخی از قسمت‌های توسعه‌نیافته داشتند، زیرا مشخص بود که این مسابقات هنوز به شرایط ایده آل نرسیده و ارزش آن را دارد تا برایش صبر کرد. ایستگاه کمپ پری از طریق خط راه‌آهن شهر لاکارن[LaCarne]، واقع در بخش سانداسکی[Sandusky] که جزئی از خط آهن لِیک شور[Lake Shore] و جنوب میشیگان است، قابل‌دسترس بود. شرکت‌کنندگان در این مسابقات، توانستند از قیمت ویژه بلیت به مبلغ دو سنت برای هر مایل استفاده کنند، هرچند که بنا به اطلاعات آمده در برنامه مسابقات و به دلیل «منازعه بین قانون‌گذاران ایالتی و مسئولان خطوط آهن بر سر نرخ کاهش‌یافته» این پیشنهاد با بی‌رغبتی مسئولین راه‌آهن ارائه شد.

اگر با وجود این تخفیف، بازهم قادر به تأمین مخارج شرکت در این مسابقات نبودید، راه دیگر این بود که در پورت کلینتون از قطار پیاده شده و پنج مایل آخر را با گاری‌هایی که به کمک اسب کشیده می‌شدند، سفر کنید. بعد از اینکه شرکت‌کنندگان به هر طریقی خود را به کمپ پری رساندند، ساختمان تازه‌تأسیس باشگاه اولین چیزی بود که با آن برخورد می‌کردند؛ ساختمانی که روزنامه سانداسکی رجیستر [Sandusky Register]در ماه اوت آن را «مجهز به‌تمامی وسایل راحتی مدرن، لامپ‌های الکتریکی و آب» توصیف کرد. علاوه بر این، صدها چادر برزنتی هم برپا شد تا به‌عنوان دستشویی و حمام در اختیار تیراندازان باشد. یک‌خانه روستایی با ایوانی بزرگ هم به‌عنوان محل استقرار اولین تیم اداره‌کننده این مسابقات انتخاب شد؛ انتخابی که گویای تضادهای بین این ساختمان و ماهیت تیم مستقر در آن از لحاظ ساختاری بود.

تام کِلِرز[Tom Keller] از شرکت پیترز کارتریج[Peters Cartridge Co.] با گاری خود، راه بهتری برای جابه‌جایی پیش روی تیراندازان قرار ‌داد.

کمپانی پیترز کارتریج شرکتی در Kings Mills ، اوهایو بود که در زمینه تولید باروت و مهمات تخصص داشت . بناهای تاریخی آن ، در سال ۱۹۱۶ در جاده ۱۴۱۵ گراندین ساخته شد ، در ۱۰ اکتبر ۱۹۸۵ به ثبت ملی اماکن تاریخی اضافه شد. 

میدان تیراندازی با مساحت ۴۰۰ هکتار شامل ۱۶۰ هدف برای شلیک از فاصله هزار یاردی و همین‌طور مسابقات تیمی می‌شد. برای شلیک با رولور (هفت‌تیر) هم ۵ هدف در فواصل۵۰،۲۵،۱۵, و ۷۵ یاردی قرار داده شد. موقعیت مرکزی از نظر جغرافیایی، همواری یک‌دست زمین، نقشه ایده آل میدان تیراندازی به سمت شمال و تیرگیرهای ساخته شده با بتن مسلح، همگی جذابیت کمپ پری به‌عنوان محل برگزاری مسابقات ملی را زیادتر می‌کردند.

باوجوداینکه نمایندگان شرکت‌های اسلحه‌سازی و وسایل شکار، پیش‌تر از مسابقات برگزار شده در شهرهای کریدمور[Creedmoor] و سی گریت[Sea Girt] بازدید کرده بودند، این کمپ پری بود که به علت فضای روستایی به همراه چادرهای پذیرایی توانست جمعیت و توجه بی‌سابقه‌ای را به خود جلب کند. این مسئله باعث به‌وجودآمدن ردیفی از چادرها شد که از زمان افتتاح این مسابقات به بعد، میزبان این نمایندگان بوده و به نام «Commercial Row» معروف شد.

سروان کِی.کِی.وی. کیسی[K.K.V. Casey] از ایالت دِلاوِر اولین جام ویمبلدون که در اوهایو برگزار شد را از آن خود کرد. گروهبان دبلیو. اِی بِرگ[W.A. Berg] از ایالت واشنگتن هم مسابقه President’s را برد تا اولین قهرمان این مسابقه از غرب آمریکا باشد. بر اساس مقررات جدید، قهرمان نظامی ایالات متحده اکنون برنده کل مسابقه NRA President’s و مسابقه ملی تفنگ بود. یک افسر جوان نیروی دریایی به نام هارولد تراویس اسمیت[Harold Travis Smith] برنده این جایزه شد. (رئیس‌جمهور روزولت هم نامه‌های تبریک به برگ و اسمیت ارسال کرد.)

سروان K.K.V. Casey

K.K.V. کیسی (مرکز پایین) با تیم المپیک ۱۹۰۸ ایالات متحده

اسمیت ۲۳ ساله تنها افسر آکادمی نیروی دریایی نبود که در این مراسم افتتاحیه خوش درخشید؛ هم‌تیمی او، ویلیس لی جونیور[Willis Lee, Jr.] ۱۹ ساله که یک تیرانداز تازه‌کار بود توانست هر دوی مسابقات تپانچه و تفنگ انفرادی ملی را برنده شود. در تاریخ مسابقات ملی، او تنها فردی است (آن هم در یک روز) که توانسته به این افتخار دست پیدا کند. در مسابقه ملی تیمی، تیم آکادمی نیروی دریایی توانست به مقام تحسین‌برانگیز ششم در میان ۴۸ تیم دست پیدا کند. تیم نیروی دریایی هم توانست عنوان تیمی را با سه امتیاز اختلاف به نسبت تیم ایالت ماساچوست به دست آورد. مدیر اجرایی مسابقات ملی، سرهنگ دوم رابرت کِی. اوانس[Robert K. Evans] بود که دوره طولانی‌مدت او در این سمت از این تاریخ شروع شد. سرتیپ جان اسپیکس[Gen. John Speaks] هم مسئول نظارت بر مسابقات انجمن ملی سلاح بود.

 هنگام افتتاح کمپ پری، تفنگ کراگ – یورگنسن[Krag-Jorgensen] همچنان سلطان میدان‌های تیر بود. تا سال ۱۹۰۸ هنوز به‌اندازه کافی از تفنگ‌های مدل ۱۹۰۳ برای استفاده در مسابقات ملی تولید نشده نبود. نکته‌ای که در این عکس از کمپ پری در سال ۱۹۰۷ جالب‌توجه است، استفاده تیرانداز در پیش‌زمینه از یک میکرومتر نشانه یاب پوپ[Pope] است که به شکاف درجه متحرک متصل است. میکرومترهای پوپ، برخلاف مدل‌های مشابه شرکت‌های دیگر، بعد از شلیک در جای خود ثابت باقی می‌ماندند. 

نمونه اولیه تفنگ نروژی Krag–Jørgensen ساخت ۱۸۹۲